sandıq

sandıq
is. <ər. sənduq>
1. İçərisinə paltar və başqa şeylər qoymaq üçün taxtadan qayrılıb, üzəri dəmirlə işlənmiş, açarla açılıbbağlanan qapaqlı iri uzunsov qutu (keçmişdə üstünə yorğan-döşək yığılardı). Otağın divarlarındakı camaxatanda böyük sandıqların üstə ipək, zərzər üzlü əlvan yorğan-döşəklər və qu tüklü balışlar düzülərdi. H. S.. Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C..
2. xüs. Silahlarda patron, müxtəlif cihazlarda bir cür şeylər qoyulan qutu, borucuq və s. Fotoaparatın sandığı. Pulemyotun sandığı.
◊ Sandıq ədəbiyyatı zar. – nəşr edilməsi mümkün olmayan, heç kəsə lazım olmayan, zəif əsərlər haqqında. <Qız:> Müəllimimiz deyir ki, bundan sonra atanın o sandıq ədəbiyyatını oxumağı sənə qadağan eləyirəm. S. Rüst..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • sandıq — ə. bax: səndiq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • kitpan — (Balakən) böyük sandıq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • uaxdan — (Gəncə) sandıq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • yaxdan — (Basarkeçər, Cəlilabad, Gədəbəy, Goranboy, Kəlbəcər, Qazax, Ordubad, Tərtər) sandıq. – Yaxdana paltar qoyurux (Tərtər); – Nəyim var, hamısı bu yaxdandadı (Goranboy); – Yaxdana xırda pul qoyurdum o vaxdarı (Göyçay); – Yaxdan taxtadan qayrıler… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • həzarpeşə — f. 1) əlindən hər iş gələn, hər işi bacaran; 2) ən zəruri şeyləri qoymaq üçün sandıq, qutu və s …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • sünduq — ə. 1) sandıq; 2) qutu; 3) dolab; 4) kassa …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • anaxtar — is. məh. Açar; sandıq açarı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bacaqlı — is. köhn. Keçmişdə Hollandiya və ya Avstriya qızıl pulu (qadınlar bunları ipə düzərək bəzək kimi boyunlarına taxardılar). Şəhrəbanı xanım sandıqçanın ağzını açır, yüz dənə təzə bacaqlı çıxardır. M. F. A.. Oğlan əlini cibinə salıb, qıza ya bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bağlı — sif. 1. İp, zəncir və s. ilə bağlanmış, rəbt edilmiş, bənd edilmiş. – Bağlı aslana dovşanlar da hücum edər. (Ata. sözü). // Məc. mənada. <Həsənin> Dilaraya olan sevgisi həmişə bir əbədilik, daimilik hissi ilə bağlı idi. M. İ.. // Sarınmış,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”